W końcu XII wieku specjalizacja handlowa doprowadziła do wyodrębnienia specjalnych kramów do handlu mięsem. Te miejsca określane były mianem jatek - po łacinie macellum lub mensa carnifiucium (ława rzeźnicza). Łacińskie słowo macellum często oznaczało także inne kramy - były zatem jatki piekarskie, szewskie i kowalskie. Polskie słowo „jatka” natomiast, etymolodzy wywodzą od rdzenia „ja” - jąć, „jachać” - jechać, co świadczyć ma o tym, że pierwotnie jatka była ruchomą budką - kramem.

Od samego początku ławy mięsne przynosiły niemały dochód: monetę, zaopatrzenie w żywność i łój, służący do napełniania lampek. Pamiętać przy tym należy, że mięso stanowiło jeden z podstawowych artykułów spożywczych okresu średniowiecza.

Czyli "Jatki" to miejsce, gdzie sprzedawano mięso z rytualnego uboju. Na początku XX wieku znajdowały się tutaj sklepy rzeźnickie, z biegiem lat zastąpione przez drobne sklepy z mięsem. Budynek wybudowany w modnym wówczas stylu w 1903 roku jest obiektem zabytkowym  i już ponad 100 lat służy mieszkańcom miasta. W roku 2003 obiekt został zamknięty i czeka na decyzję Urzędu Miasta o jego dalszym przeznaczeniu.